Ik was een 4 jaar oud en ging samen met mijn ouders mee naar feestje op de hockeyclub Rapid in Gorinchem. De voetjes gingen van de vloer, ook de mijne, en de zakjes snoep vlogen je om de oren. Terwijl mijn vader en moeder aan het swingen waren, wist ik te ontsnappen naar een tafel met allemaal bekertjes. Ik pakte er eentje, dronk er van en wilde nooit meer anders. Mijn eerste coca cola was een feit.
Natuurlijk mocht ik dat helemaal niet drinken en kreeg ik tijdens mij jeugd ook niet vaak cola in geschonken door mijn moeder. Hooguit een keertje op vrijdagmiddag met een bakje chips. Maar later toen ik zelf de regie kreeg over wat ik wel en niet drink vloeide de coca cola rijkelijk naar binnen. Ik kan er niks aan doen, vind het gewoon heerlijk. Ijskoud. De prik. De smaak. Dayummm!
